کامو

امیدوار بودم که چشمهٔ خواستن‌هایم بخشکد، اما آدمی‌ست و خواستنْ انگار.

از دندان‌درد و سردرد، از صبح پنج مسکن خورده‌ام، حواسم بود که تعدادش یادم بماند که روزهای بعد بدانم که می‌توانم این تعداد مسکن و یکی بیشترش را بخورم.

خیلی خسته‌ام، حوصلهٔ هیچ خیال‌پردازی‌ای را ندارم. دوست دارم بخوابم و کویر را دوباره خواب ببینم.