۴۲
شنبه, ۲۶ اسفند ۱۴۰۲، ۱۰:۵۶ ق.ظ
حس عجیبی‌ست که آدمْ آدمِ کثافتی باشد و خودش نیز بداند که کثافت است و نتواند کثافت‌بودگی‌ِ گذشته‌اش را جبران و یا فراموش کند.
«در فکرم هر چه را مربوط به تو بود زیر و زبر کردم. حاصلش اما فقط شور و هیجانی بزرگ بود، اعتمادی بیانتها؛ قدرشناسی روحی و جسمی و خلاصه خوشحالترین و غمگینترین عشقی که میتواند وجود داشته باشد». آ.
هیچ کثافتی ابدی نیست اما حس کثافت بودگی ابدیه.