مندنیپور میگفت رخت جنگ پوشیده بود که تجربهٔ جنگ داشته باشد و در کلامش بیاید؛ الحق هم در داستانهای کوتاهش آمده است. حال بگذارید بگویم که من تجربهٔ کرختی و بیهودگی و افسردگی و عقیمبودگی و روزمرگی را دارم. بس است راستش را بخواهید، میخواهم استعفا بدهم بروم گوشهای بنویسم.
«در فکرم هر چه را مربوط به تو بود زیر و زبر کردم. حاصلش اما فقط شور و هیجانی بزرگ بود، اعتمادی بیانتها؛ قدرشناسی روحی و جسمی و خلاصه خوشحالترین و غمگینترین عشقی که میتواند وجود داشته باشد». آ.